Zuidwaarts vanuit Casa Gabriëla

18 augustus 2008 - Tavira, Portugal

Dag iedereen!

Er is heel wat gebeurd de laatste tijd, dus begin ik hier aan mijn tweede verslag. Eerst zou ik graag felicitaties aan ouders en buren willen uiten voor hun fietsprestaties doorheen Frankrijk, hoedje af! Ook veel sterkte en beterschap aan m'n grootouders voor hun spijtige accidentjes aan heup, voet, e.a.

In Porto vond  onze hereniging plaats. En wat een stad voor een hereniging! Zeer mooi, groot, historisch, levendig. Het eerste wat we dan besloten te doen, was de nieuwe Batmanfilm gaan kijken! Uiteraard :-) want in Portugal ondertitelen ze, net zoals bij ons, geen belachelijke gedubde versies.  Daarna had ik in gedachten eens goed door te zakken na een week einzelgangerei, maar het lot besliste daar anders over. We reden met onze fiets naar de overkant van de rivier Douro, want daar ging een rockconcert starten. Nog voor de brug gebeurt het.. Een auto remt bruusk en omdat enkel de Vandam zijn voorrem werkte, en hij het iets te laat zag, gaat hij overkop, en plein public.. Hij valt met zijn hoofd op de achterbumper van de auto en zijn fiets belandt op zijn lichaam. Na de eerste schok legt hij zich op het voetpad om verder bij te komen. Ondertussen zorg ik voor de formaliteiten en even later kruipt hij recht en zegt in een laatste vlaag van zelfrelativering aan de toeschouwers: ´Show´s over, folks´ Want hij zag wel degelijk af.

De volgende dag wij naar het ziekenhuis, veel troubles voor de Sven. De Portugese medici konden niets vinden en gaven hem zelfs geen windeltje om zijn pols, maar wel een peperdure rekening. Hierdoor veel heen en weer gebel en geloop, wat de Sven mij wou besparen, dus gingen we ieder onze eigen weg. Ik besloot dan wat Porto te gaan degusteren en later die dag zijn we dan terug samengekomen om het flesje te ledigen dat ik niet anders kon dan kopen bij het vinnige meisje in de Krohn brouwerij. Jessy was ook van de partij en het werd een aangenaam avondje. Zij was de vorige avond laat aangekomen in Porto en alles zat haar toen tegen. Ze wist niet goed waar ze zo laat terecht kon voor een slaapplaats, haar telefoonkaart deed het niet en ze moest dringend plassen. In haar frustratie werd ze opgemerkt door Gabriëla, Nathan en Casandra, 3 barmhartige mensen die haar wilden helpen en dat ook deden. Na het flesje te hebben gedronken aan de Douro, had Sven wat tijd alleen nodig dus spraken we de volgende dag af voor afscheid. Vervolgens met Jessy op de bus naar Casa Gabriela voor avondeten. Ze kenden mij niet, maar ik werd zeer hartelijk ontvangen door iedereen daar. Gabriëla, de eigenares van het appartement is een 35-jarige vrouw en werkt als freelance production manager, ze had het dus vrij breed en stelde haar huis open voor reizigers die het goed meenden. Zo had je de kiwi Casandra van Nieuw-Zeeland, een zeer leutig, spontaan wijfie die mij m'n tarotkaarten heeft gelegd en m'n haar heeft bijgeknipt. En dan had je ook nog Nathan van Australie, een echt keukenwonder. Later die avond kwam Jose ook af, hij was Mister Gay Portugal 2007 en tevens het vakantielief van Nathan. De filmpjes van de finale in Budapest werden verplichte kost na het eten, because we had to look how tight his belly was at that time..  Na het lekkere eten van Nathan wat gedanst in de living en daar ook blijven slapen.

Uiteindelijk een week bij Gabriela gebleven. ´s Avonds als ze thuiskwam van haar werk begon Nathan in de keuken en mocht het aperitief starten. Zo ging het heel de week door en er was altijd veel sfeer met grappen en grollen. Zo stond op een moment Nathan met Jessy en Gabriela in de keuken. Homo´s voelen zich altijd ongeremder in bijzijn van alleen vrouwen en/of andere homo´s dus ik hoorde ze vanop het terras luid lachen. Ik zat daar een cigi te roken met Rokas, die ook was gearriveerd. Toen ik de living binnenkwam hoorde ik het volgende; (mensen die iets conservatiever ingesteld zijn, kunnen het volgende best overslaan)

 Nathan: "... and then he asked me to pay him 20 euros for having sex with him, and I said no way, I´m cute enough, so he did 5 euros of the price and I was like fuck you!

Meiden: -Gegibber-

Nathan: "So eventually we ended up having sex in the bushes near the bar, and I dind´t pay nothing. Afterwards he even asked me if I was gay..! I was like: "...I think I was when I had your dick in my mouth...""

Meiden: -Lachgebulder-

Zo ging het er met momenten dus aan toe in Casa Gabriela. Toen het weekend eraan kwam besloten we met z'n allen te gaan kamperen. Nuno van Portugal en Myriam van Canada waren ook van de partij. Het was een crazy getrouwd stel en het werd gezellig vertoeven op het strand en in het bos. Alleen toen er een samenraapsel van lokale brandweer, politie en weetikveel kwam aangelopen, werd het wel even spannend. Ze hadden ons kampvuurtje gespot en dachten dat we hun bos in brand kwamen steken, om er bouwgrond van te maken. Het was naar´t schijnt zo een twistgebied, maar Gabriela draaide al die hitsige mannen rond haar vinger en we mochten blijven kamperen op voorwaarde dat we ons vuurtje uitdeden.

Terug thuis, besloot ik de volgende dag te vertrekken, want the road was calling loud. Gabs zei dat ik haar excuus om te vertrekken had gepikt en haar pogingen om me langer te doen blijven, pakten niet. Ze wist dat m'n besluit vast stond en die avond hebben we nog lang liggen praten over de dingen des levens.

Back on the road, feels good.. Toch voor even, want toen ik terug van een Praia richting nationale weg reed, gebeurde het onvermijdelijke: Botsing met een auto! Deze stond geparkeerd op een oprit naast een heg, dus we konden elkaar onmogelijk gezien hebben. Ik reed vol gas toen deze achteruit de baan kwam opgedraaid. Voor remmen was het te laat, het enige wat ik kon doen was me gereedmaken voor impact. Knal! Op hetzelfde moment zette ik me af en kon ik juist op tijd m'n MacGyver-slide uit de kast halen, waardoor ik ongedeerd over ´s mans kofferbak schoof. Iedereen hard geschrokken, maar niets ernstigs aan de hand: beetje geschaafd aan de armen en m'n fietsstuur scheef. De man z'n Mercedes had wel een bluts en lakschade, maar omdat ie wist dat ie in fout was bleef het bij een beleefde handdruk, toen we ieder onze eigen weg gingen.

Verder zuidwaarts. Heel de kust afgefietst om dan de hoek af te snijden naar Lisboa. Onderweg een half daggeske in Sintra gespendeerd. Zeer toeristisch, maar ook zeer mooi. Door een willekeurig park gestapt om dan op een bergweg uit te komen. Deze dan helemaal naar boven gestapt om het Morenkasteel te bekijken. Castelo dos Mouros, 9e eeuw, Islamitisch, 5 euro inkom. Vergeet het! Via een vrij gevaarlijke manier, moet ik toegeven, over de kasteelmuur heen kunnen klimmen via rotsen en overhangende boomtakken. Wel kicken :-) Het bezoek was aangenaam, maar zeker geen 5 euro waard, op 20 min. had ik het gezien en ging ik langs normale weg terug naar buiten. Massa´s toeristen, massa´s voertuigen, in heel Sintra, ook op deze baan: taxi´s, dikke wagens, toeristenbussen met of zonder dak,... Ik was blij dat ik te voet die 2 à 3 km naar beneden kon. De eerste haarspeldbocht die ik tegenkom, staat een toeristenbus te manoeuvreren, ze kan niet draaien want er staat een auto fout geparkeerd, waardoor de buschauffeur de hele tijd voor- en achteruit moest bijsturen. Wat een zicht! Achter deze bus stond een kilometerslange rij vol vervoermiddelen. Ongeveer 1 km lager vraagt een man uit een wagen wat er aan de hand is en na m'n uitleg gedaan te hebben vond ik het hele gebeuren best lachwekkend. Daarna passeer ik een toeristenbus volgepakt met zweterige mensen. Ik kon 'n brede grijns niet wegsteken, dus liep ik deze bus smalend voorbij. " You tourists are trapped in a tourist trap! Nicely stuck and packed together @ 1 km from the castle. 5 euros only!"

Genoeg gelachen, verder naar Lisboa! Daar aangekomen pensionneke gedaan en lavandariake gezocht. Uw kleren laten wassen is verdomme duur hier. 3,5kg --» 15 euro! Ik zei dat drogen niet nodig was om verdere onkosten te mijden, maar toen ik terugkwam had het negerinnetje van de Cinco a Sec het drogen er gratis bijgedaan. Chill madammeke met de stem van Macy Gray. Bij spraakverwarringen gewoon wat staan lachen met elkaar. Tijd genoeg!

Lissabon is een te gekke stad. In het oude stadsgedeelte heb je ergens een parkje met uitzicht op de rivier en brug. Hier zit altijd volk en er is muziek en hippie-like people. 2 dagen heb ik er gespendeerd, samen ook met de mensen van Porto en nog wat Amerikanen. Gabriela had beslist Rokas en Jessy naar de Algarve te brengen met haar auto, om ook ineens een beetje vakantie te houden, daarmee dat we terug samen zijn in Lissabon. De 2e avond werd een vriend van Gabs - Gustavo - 30 en we gingen dat vieren bij hem thuis.  Zeer aangename mensen en een zeer leuk feestje. Daar blijven slapen en de volgende dag nog wat tips voor Marokko gekregen voor ik doorging.

(de rest komt, tijd is op)

Foto’s

3 Reacties

  1. ingrid:
    18 augustus 2008
    Blij weer iets van je te horen/lezen!!! Is alles uiteindelijk goed afgelopen na dat accidentje? Wij missen het fietsen heel erg en proberen tussen de buien en na het werk af en toe nog wat km te trappen,helaas nog niet gelukt om dit samen met onze fietspartners te doen. Hopelijk één van de volgende dagen. Ik hoop dat de weergoden je daar beter gezind zijn dan hier. Hoe bevalt het zo in je eentje, niemand om tegen te zagen... en hoe is het met de platte banden. Ik wacht vol ongeduld op je volgend verslag, heel veel groetjes van ons hier.Ingrid
  2. Mien:
    19 augustus 2008
    Heey,

    Ik heb met Jens, Ruth, Lot & Kris voor 2 weken in Portugal gezeten en blijkbaar zijn we op dezelfde moment in Nazaré en Porto geweest. Stom! =). Uiteraard hebben wij ook Portoke gedronken aan de Douro, ook Sandeman die kelders gaan bezoeken. Hoe waren Aveiro en Figueira da foz? Want dat wouden we ook nog doen maar hebben we moeten laten schieten. Wij hadden namelijk geen fiets & kosten van bussen daar enzo vielen nogal tegen, en elke nacht tentje op en af is ook niet alles. Ik vond Portugal in alle geval wel de max en aan de verhalen de horen jij ook?

    Doe dat nog goed he, x.
    Mien.
  3. Brigitte:
    5 september 2008
    Hoi Seppe

    Blij te horen dat je ongelukje toch nog goed afgelopen is. Voor de rest merk ik dat je het erg naar je zin hebt. Geniet er met volle teugen van .

    groetjes Brigitte en Co