Lisboa a Sevilla

Dus.. een kip is geen mus.

Vanuit Lisboa ne ferry gepakt naar Travaria of zoiets en vervolgens naar Setubal gefietst om terug ne ferry te pakken naar Troia. Vandaaruit naar Sagres gefietst over een tijdspanne van enkele dagen. Nog eenmaal afgesproken voor diner en overnachting in de duinen met de familie van Porto. Eenmaal, want ik had nood aan even alleen te zijn en aan wat sereniteit na al die gekte in Lisboa. Mien, ik wist van ons ma dat Jens en Ruth in Lissabon waren die periode, maar had geen telefoonnummer. Als ik had geweten dat jij en Roeli er ook waren, had ik zeker naar dieje van elle gebeld. Dommage..

Sagres wordt door Portugezen ook beschouwd als het einde van de wereld, zeker voor Columbus vertrok met zijn bootje. Zodus Spanje en Portugal hebben beiden een einde van de wereld, zie Finisterra. De kust hier is enorm met van die falaise (?) rotsen van een meter of 40 steil omhoog. En op het uiterste punt staat een enorm wit fort. Beetje maanachtig voelde het aan. Toen ik hier aankwam was het al vrij laat en alle habitaciones, quartos, zimmer van redelijke prijs waren volzet. Ik had nood aan een douche en elektriciteit, maar helaas. Toen ik dan ergens iets had gegeten werd het bedtijd, dus zocht ik een plekje om te crashen. Een beetje uit het dorp zag ik een voetbalveldje met een redelijk aantal tenten en mensen, surfers dacht ik. Daar besloot ik tussen was bosjes mijn matje te leggen en mezelf ook. Geen zin om de tent op te zetten. Toen ik daar een kwartier lag, kreeg ik bezoek van een vreemd meisje/vrouw. Ze vroeg of ik geen zin had om in haar tent te liggen. Omdat ik niet al te comfortabel lag, stemde ik toe. Bleek dat het voetbalveldje de camping was voor een reggaefestival aan het witte fort! Joanna, noemde het meisje van 30. Het was een rare vogel, letterlijk en figuurlijk, want zo zag ze er ook een beetje uit. Ze was half Portugees, half Frans en woonde in de Pyreneeën. Ze was alleen op vakantie in Sagres waar ze vroeger veel met haar ouders kwam. Nog nen tijd met haar gezeverd voor het slapen gaan. 

De dag erop begon het festival en ik besloot te blijven. Een punt op het terrein afgesproken met Joanna, omdat ik hekje ging springen. Peace of cake via de weeceekes. Leuk gedanst en gefeest op de muziek: Morgan Heritage, Massive Attack, Groundation, Dub Pistols, Jose Gonzales,.. Ik heb ineens de namen van de 2 festivaldagen neergetypt, want de volgende dag was ik weer van de partij. Ik schaam me niet voor al dat gratis proberen binnengeraken, want al die festivals zijn multinationalkermissen geworden, toch?

Bij het verlaten van Sagres ne knuffel en 2 natte kussen gekregen van Joanna. Gruwelijk! ik krijg nog altijd een rilling als ik eraan terugdenk. Ze is een raar maar vriendelijk mens, verpakt in het lijf van een vogel, waarvan ik geen sappige kussen wenste. But what doesn´t kill you, only makes you stronger. Zo sterk als de Hulk sprong ik op m'n fiets, weg hiervan!

Doorheen de toeristische, duurdere Algarve gefietst, richting Spanje. Lagos deed me niet veel, net als Faro maar daar wel 3 leuke meiden ontmoet, 2 Oostenrijkse en 1 van Amsterdam. Nu zit ik in het hete Sevilla in een internetcafe met airco. Gisterenavond die 2 Oostenrijkse grieten terug tegengekomen in Bar Big Ben, 500 km verder en 5 dagen later! Ik was die keet op aanraden van een ober gaan bezoeken met Richard, een lacherige Oostenrijker en 3 Australische girls; Tammy, Dee en Carly, maar geen Simon. Ik had ze vantevoren ontmoet op de stoep van pension Urbana, een heel leuke backpackershostal. Daar sliep ik in een kamer van 6 met 5 Italiaanse bellas, Grace Dios! 1 ervan had een vader van Brussel, dus was zij de tolk waar ik Frans mee praatte.

Veel mensen leren kennen de laatste weken, en dat is zeer fijn! De meeste verklaren mij gek als ze vragen waar ik mee bezig ben. Anderen willen achterop springen en vinden het geweldig. Zelf vind ik het ook geweldig, maar zeker zo zot niet. Als je het niet te serieus aanpakt en af en toe ne siesta pakt, is het reizen een genot. Je reist goedkoop want een fiets heeft geen nafttank en meestal slaap je op het strand, in het bos, aan een rivieroever of ergens waar het minder idyllisch is. Als je nood hebt aan een douche, neem je deze op een strand die daarvan voorzien is. Anders wacht je tot de volgende interessante stad, waar je een goedkope overnachting zoekt met douche en elentrik om uw gerief op te laden; Ipod, GSM, fotocamera. 

Vanochtend wel veranderd van backpackpension omdat ze in Oasis een zwembad hebben. 2 euro duurder, maar het wordt verdomme heet in Sevilla en ´s nachts koelt het amper af in tegenstelling tot Portugal. Mijn fiets stond er al van gisteren want in Urbana hadden ze geen plaats voor fietsen en voor buiten is het niet veilig genoeg. En jawel, hij staat er met een lekke band. Ik denk dat ik aan 12 zit..

In het Spaans de Oasis kamer vastgelegd bij een Vlaams meisje. Overgeschakeld naar Nederlands en het was even geleden voor haar denk ik. Ze nam woorden in de mond als geen knijt, bekan vermoord, reet,.. Allemaal geladen woorden die deugd doen om uit te spreken. Maar om even terug te schakelen en te stoppen met zeveren; je reist goedkoop en je reist gezond, traag genoeg om alles goed te bekijken en je komt naast de toeristische streken ook door minder bekend terrein. Positief toch wel. Je reist ook milieuvriendelijk. Ik geloof dat m'n ecologische voetafdruk quasi nihil is op het moment. Anderzijds reis je ook door minder aangenaam gebied bv. industriezones, gure buitenwijken,... Maar per fiets maak je ook momenten mee die je enorm waardeert. Eergisterennacht geslapen aan een rivieroever onder eucalyptusbomen, een stuk van de baan af naast een veld, heel chique. Toen ik een vuurtje maakte, ging dit als vanzelf met de droge eucalyptusbladeren. Je moet het wel wa in 't oog houden, want het verspreidt nogal gemakkelijk. En zodus stonden er een kwartier later 2 flikken aan m'n deur. Nen ouwe rot en een jong groen veulen :-) Es frio? vroeg de oude toen ik mij oprichtte en m'n T-shirt aandeed. Ik in gebrekkig Spaans (hoewel het toch vlotter begint te lopen) mijn uitleg gedaan over hoe en wat. Toen ging de oude mijn paspoort checken in de combi en bluste ik het vuurtje met rivierwater terwijl het groentje mij voorzag van licht met zijn flikkenlamp. Die oude kwam terug en ik vroeg of ik er 1 nacht mocht slapen en dat was oke. Het groentje kon/mocht blijkbaar geen beslissing nemen zonder de oude erbij. Diene oude was ne goeie. Hij vertelde dat ik best niet zou zwemmen in de rivier wegens (zware) metalen erin van de nabije mijnen. Ik beaamde want ik had in Huelva al gemerkt dat er een raar roestsmaakje aan het rivierwater was :-s ... Hij vond het ook een uitstekend gekozen slaapplekje en voor ie doorging belichtte hij m'n dijspieren om eens te zien alles klopte in m'n verhaal. "Es forte" en weg waren ze. 

Er is nog hoop voor het groen veulen met zo een goede mentor.

Vliegen zijn vijand numero 1 en de Lidl is de beste supermarktketen ter wereld!

Duitstaligen zijn de leukste mannen om mee rond te hangen, zeker als ze into hiphop zijn en ultrasnel een rhympeke bustten speciaal voor de Australische grieten en ik. Da vettig Duits accentje, love it or hate it! Hopelijk kom ik ze hier nog 'ns tegen. Ik blijf hier nog 3 nachten in Sevilla om dan zonder kaart (lost it along the way) naar Jerez de la Frontera te fietsen, daar waar Fiflein landt met het vliegtuig om mij een 3-tal weken te vervoegen op weg naar Marokko! Ik zie uit naar zijn komst. Een partner in crime is toch zo leuk. Sven Vandamme, I'm talking about you, boy!

Voila, ik denk da 'k ongeveer alles kwijt ben, wa kwijt moest. Waarschijnlijk tot over een week of 2!

Folks, als het te langdradig of te uitgebreid is, waarschuw me dan, zodat ik me niet verder belachelijk maak AUB.

Cheers!