Bon, buen of buon camino en verraderlijke bochten!

Onderweg groeten pelgrims elkaar met een vast stramien: de Fransen zeggen bon camino, de Spanjaarden buen camino en dan heb je de Duitsers en de Engelsen die het heel goed bedoelen, maar het vervormen tot buon camino! J Wij zeggen meestal gewoon ‘Ola’ of  ‘Buenos Dias’ om het cliché wat te ontlopen!

Er zijn heel veel Duitsers trouwens op pelgrimstocht en we zijn te weten gekomen hoe dit komt: enkele jaren geleden heeft een bekende Duitse komiek een boek geschreven over zijn ervaring als pelgrim. En vele Duitsers hebben zijn voorbeeld gevolgd en zijn boek onderweg meegenomen om alles te kunnen zien wat hij heeft gezien en gedaan! Dus om het aantal Belgische pelgrims de komende jaren te beperken, zal ik geen boek schrijven na onze ervaring! J

‘s Avonds op onze laatste avond in Bilboa nog het oude stadsgedeelte verkend en wat gedronken! En de volgende dag de prachtige stad verlaten! Ons bezoek was er kort, maar krachtig en we hebben er allebei van genoten!

Weer niet al teveel kilometres gedaan, want we hebben al ondervonden als we de dag ervoor een stapje in het nachtleven hebben gezet, het de dag erop wat minder gaat met de benen! Een 50tal kilometers gereden tot bij een dorpje Cerdigo, waar we een prachtig plaatske hadden gevonden om te kamperen. Een idyllische plek aan de zee, waar we op het gras konden slapen en wat verder de rotsen in de onmetelijke wateroppervlakte verdwenen (kijk maar naar de foto's en hopelijk de filmpjes…)

‘s Nachts toch weer regen gehad en de hele volgende dag ook enkele zeverbuitjes… We zijn het echt gewoon aan het worden!

Wij hebben gekozen voor de ruta del norte omdat deze langs de kust liep en bleek dat het op natuur-gebied de mooiste weg naar Compostella was. Maar deze route is ook de zwaarste owv het heuvelende landschap en daarvan kunnen we nu toch al uit ondervinding spreken! Het venijnige aan de route is dat het soms hele lange platte stukken zijn en je verwacht geen zware klim, maar deze komt er onverwachts toch aan! De bochten op deze beklimmingen zijn verraderlijk. Elke keer je een bocht voor je ziet, denk je of hoop je dat je na die bocht het einde in zicht zal hebben en daar trek je je elke keer naartoe en meestal volgt er na een bocht gewoon een volgende bocht in de verte. Dit spelletje kan soms wel een bocht of tien blijven voortduren! Maar als je dan opeens toch het einde in zicht heb, vlieg je er naartoe en komt de ultieme bevrijding en beloning: de afdaling! Je laat je in het zadel zakken, buigt voorover tot op het stuur en vliegt door de bochten als een adelaar! We hebben onze maximumsnelheid ondertussen overschreden met 73km/u!

Die dag zijn we in Santander gebleven en in een pensionneke overnacht dat door een oud vrouwtje werd uitgebaat! Het was vrijdag dus hebben we ook hier het nachtleven onderzocht en zagen dat het goed was!

Dag 33, vergeten te zeggen dat we langer dan een maand onderweg zijn en nog nooit tevoren langer van huis zijn geweest!

Op het strand van Santander gezeten en 'n 30 km gedaan om te slapen aan een riviertje in Torrelaviga!

Dag 34 was voor ons allebei een prachige dag, waar we allebei nood aan hadden! Geen druppeltje regen en doorheen een wondermooi natuurgebied gefietst: Parc natural de oyambre! Daarvoor nog door een pittoresk dorpje, Santillana gereden waar het (zelfs op zondag) barstte van de toeristen!

In Unquera was het een traditionele feestdag waar we even halt hebben gehouden en enkele streekgerechten hebben gekocht: een schimmelkaas en een overheerlijke chorizo! Er was doedelzakmuziek en velen liepen rond in traditionele kledij, die sommigen maar al te graag het hele jaar door zouden dragen, maar dan teveel bekijks zouden hebben :-)

Een slaapplaats hebben we gevonden op een van de mooiste stranden die ik in mijn hele leven heb gezien: playa de la Franca. Het was een niet al te groot strand en werd omsloten door rotsen, het zand zag perfect wit en er was zelfs een grot! (er zijn helaas geen foto's van want onze batterij was plat dus jullie zullen ons op ons woord moeten geloven of het zelf ondervinden), We hadden besloten om gewoon op een strandstoel onder de blote hemel te slapen, wat achteraf gezien een dom idee was, want de laatste nacht zonder regen konden we ons allebei niet meer herinneren. Ik denk dat we een beetje betoverd waren door de schoonheid van deze magische plek: Op zo'n plaatsen kan het toch niet regenen :-). Maar niets was dus minder waar en het heeft enorm hard geonweerd. We konden gelukkig onder een tentje schuilen van een hotel nabij!

Dag 35: 50km!

Die avond had ik de meest deugddoende douche gepakt sinds zover ik me kan herinneren in een jeugdherberg in Ribadesella! Dit na slechts een schamele 50 kilometers bijeen te hebben gereden, denkt u dan waarschijnlijk? Tel hierbij dat er 40 km door de gietende regen was, terwijl de regen echt met bakken naar beneden viel. Plus: de wind stond de hele tijd op kop en soms reed je precies achteruit. Plus: de Seppe onderweg 2 keer is lekgereden in de regen!

We hebben blijkbaar tol moeten betalen voor de mooie dag van gisteren, maar hoe dan ook is het niet slecht zulke dagen te hebben: Hieruit leer je veel meer dan alle zonnige dagen bij elkaar!

De dag erop zijn we ribbedebie vertrokken uit Ribadiselle, hebben we adieu gezegd aan de auberge waarin we hadden overnacht en zitten we nu in Gijòn waar we in sneltempo naartoe zijn gefietst!

We weten nog niet goed wat doen vanavond: verder fietsen en wildkamperen of een refugio opzoeken. We zullen wel zien!

- Over de baarden: Na Compostella zijn we van plan tot kaap Finisterre te fietsen wat latijn is voor het einde van de wereld. Tijdens het romeinse imperium dachten ze dat dit het einde van de wereld was en kwamen hier naartoe om in de zee zich van hun kleren te ontdoen en al hun haar af te scheren om als het ware herboren te worden! Wij gaan de traditie verder zetten, maar houden het op een eenvoudige scheerbeurt :-)

- Roelie: over de weddenschap van de Seppe, ik denk dat we nu aan 7 zitten (of 8 ik moet het nog eens nagaan), maar ik betaal een flesje cava aan de persoon die het juist kan raden hoeveel lekke banden Seppe in het totaal bij elkaar zal lek rijden tot de moment hij de Gagelaars inrijdt bij het terugkomen!

- Leuke dingen om te zeggen onderweg: 'Vindet nog plezant?' --> dit vooral als het hard regent en het is wind op kop en bergop :-)

Ik ga het hierbij eens houden! Er is een probleem met het uploaden van filmpjes.. Ik hoop dat ik het snel kan oplossen!

Groetjes aan iedereen en nog veeeeeeeel succes aan alle studenten met jullie examens!

We missen jullie allemaal!

Sven